დღეს საინფორმაციო სივრცეში დიდი სიხარულია და ნათელია, რატომაც, მაგრამ ჩვენი ემოციები უნდა შევაკავოთ - ყოველთვის ომის დროს. მე ნამდვილად არ გამოვკვებავ მტერს ჩვენი ოპერაციების შესახებ დეტალებით, არც სამხრეთით, არც აღმოსავლეთით ან სხვაგან. როცა შედეგები გვექნება, ყველა დაინახავს. შესაძლოა, ეს ისე არ ჟღერს, როგორც ახალ ყველა მოელის, შესაძლოა ისე არა, როგორც ახალ ამბებში, მაგრამ უნდა გესმოდეთ: არავინ მიდის უბრალოდ, თუ ძალას არ გრძნობენ. მტერი არ გვაძლევს საჩუქრებს, არ გვიკეთებს "კეთილგანწყობის ჟესტებს", ჩვენ ვიბრძვით ამისთვის.
და როცა იბრძვი, უნდა გესმოდეს, რომ ყოველი ნაბიჯი ყოველთვის მტრის წინააღმდეგობაა, ეს ყოველთვის ჩვენი გმირების სიცოცხლის დაკარგვაა. ამიტომაც, ჩვენ ვმოქმედებთ ფრთხილად, ემოციების გარეშე, არასაჭირო რისკის გარეშე. ჩვენი მთელი მიწის გათავისუფლების ინტერესებიდან გამომდინარე, რომ დანაკარგები რაც შეიძლება მცირე იყოს. ასე უზრუნველვყოფთ ხერსონის, კახოვკას, დონეცკისა და სხვა ჩვენი ქალაქების გათავისუფლებას. მაგრამ ეს იქნება ჩვენი ძალისხმევის შედეგი, ჩვენი თავდაცვითი ოპერაციების, რომელიც ახლა მიმდინარეობს ან იგეგმება.
დახურვა