მომეტებული აგრესიის ზოგად ფონზე შესაძლოა ვინმეს მიაჩნდეს, რომ ცალკეული ჯგუფების გამოყოფა და მათზე აქცენტის გაკეთება ხელოვნურია.
არაერთხელ მოგვისმენია სხვადასხვა გარემოში, რომ ქართულ საზოგადოებაში ქალებზე ძალადობის თემა გაზვიადებულია და მეტიც - მისი ხელოვნურად აქტუალიზაციით ვიღაცები გრანტებს იღებენ.
დედის კულტის ქვეყანაში მომავალ დედებს საშოშივე კლავენ, სცემენ და ახლა უკვე ცეცხლსაც უკიდებენ. „ღირსების მკვლელობა" - ასე იმართლებენ თავს მოძალადეები, როდესაც ქალს კლავენ.
საზოგადოება ფემიციდს თითქოს სათანადოდ არ გმობს, თუმცა ჩვენ მნიშვნელოვანი რამ გვავიწყდება: ყოველი მოკლული ქალი, შესაძლოა, ჩვენი შვილი, და ან დედა იყოს.
ფემიციდის შემთხვევების რაოდენობა არ იკლებს - იმატებს.